CUT SCENE
taeten
Rate : 15+
มือบางทุบอกของอีกฝ่ายไปเบาๆเมื่อรู้สึกว่าตัวเองเริ่มขาดอากาศหายใจ
ใบหน้าคมคายผละออกไปเล็กน้อยเพื่อปล่อยให้อีกคนเป็นอิสระ
ริมฝีปากบางเผยอออกเพื่อกอบโกยอากาศเข้าไปด้วยความรวดเร็วทันที แทยงใช้สายตาสำรวจใบหน้าหวานของคนด้านบนเป็นจังหวะเดียวกับที่ดวงตาปรือปรอยเองก็ก้มลงมาสบกับเขาพอดี
เตนล์แทบจะบ้าตายกับสายตาที่เอาแต่จ้องมองเขาราวกับจะกลืนกินกันไปทุกสัดส่วนแบบนั้น
มือบางบีบไหล่อีกฝ่ายแน่นเมื่อแทยงโอบรอบเอวเขาก่อนจะดึงให้เข้าไปแนบชิดกันมากขึ้น
ร่างสูงจับมือเขาที่วางอยู่บนไหล่ของเจ้าตัวขึ้นมาก่อนที่อีกฝ่ายจะจัดการสอดประสานนิ้วของกันและกันให้แนบแน่นมากขึ้น
เตนล์ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาควรจะทำอะไรต่อไป แค่สายตาคมที่เอาแต่จ้องมองมาก็ทำให้เตนล์ใจเต้นแรงจนมันแทบจะระเบิดอยู่แล้ว
“เตนล์”
ยิ่งเสียงแหบพร่าเอ่ยเรียกชื่อเขาพร้อมกับที่จมูกโด่งซุกไซร้ลงมาบนซอกคอขาวเนียนก็เล่นเอาเตนล์ใจกระตุกวูบตัวเกร็งไปกับสัมผัสแผ่วเบาแต่ทว่าร้อนแรงราวกับโดนไฟแผดเผาของร่างสูงตรงหน้า
มือหนาข้างที่ยังว่างไล้ไปตามส่วนเว้าโค้งของคนตัวเล็กอย่างเนิบช้า
ทั้งๆที่อีกฝ่ายสัมผัสเขาผ่านเสื้อแท้ๆแต่เขากลับรู้สึกได้ถึงความร้อนที่แผ่ออกมาจากฝ่ามือนั้นจนเขาแทบจะทนไม่ไหว
เตนล์รู้สึกอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีไปให้รู้แล้วรู้รอดเมื่อร่างสูงเอาแต่จ้องเรือนร่างของเขาไม่เลิก
“ละ..เลิกมองได้แล้ว”
“อ้วน”
พอเห็นว่าแทยงเอาแต่มองเขาด้วยใบหน้าอมยิ้มแบบนั้น
คนตัวเล็กก็เลยได้แต่เอ่ยพูดออกไปด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักพลางเบนสายตาไปทางอื่น เมื่อคนเป็นพี่เงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขา
แต่ทว่าประโยคถัดมาของเจ้าตัวกลับทำให้เตนล์ต้องหันขวับกลับมาด้วยความรวดเร็วทันที
ใบหน้าหวานขมวดคิ้วยุ่งริมฝีปากบางคู่นั้นคว่ำลงพลางทำท่าว่าจะต่อว่าอีกฝ่ายทันที
“แต่น่ารักว่ะ”
แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นอย่างที่คิด ร่างสูงไม่ปล่อยให้เตนล์ได้เอ่ยพูดอะไรต่อจากนั้น
มือหนาจัดการรั้งท้ายทอยของคนตัวเล็กให้โน้มลงมาก่อนที่จะบดเบียดริมฝีปากกดจูบอีกคนแนบแน่น
เสียงดูดดึงน่าอายดังลั่นไปทั่วทั้งรถแต่เขาสองคนกลับหยุดมันไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
ยิ่งลิ้นร้อนแทรกเข้ามาในโพรงปากเพื่อตักตวงเอาความหวานมากขึ้นเท่าไหร่ก็เหมือนกับทั้งคู่กำลังจมดิ่งสู่ห้วงอารมณ์มากขึ้นเท่านั้น
รสจูบที่หวานหอมราวกับลุกอมรสโปรดที่แทยงไม่เคยลิ้มลองจากผู้หญิงคนไหนแต่กลับได้รับมันจากเด็กดื้อตรงหน้ากำลังทำให้เขามัวเมา
และดูเหมือนว่ามันจะค่อยๆกำลังปลุกสัญชาติญาณดิบในตัวของเขาทีละน้อยไปด้วย
มือหนาไล้ตามโครงหน้าเรียวของคนตัวเล็กลงมาช้าๆเป็นจังหวะเดียวกับที่เตนล์เผลอจูบตอบอย่างเงอะงะ
ลิ้นร้อนที่เกี่ยวกระหวัดกันไปมาอย่างไม่ยอมแพ้ในโพรงปากทำให้แทยงรู้สึกชอบใจไม่น้อย
มุมปากหนายกยิ้มขึ้นให้กับท่าทางน่ารักพวกนั้นทันที
เตนล์ไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าตัวเองน่ารังแกมากแค่ไหน
ท่าทางขึงขังตึงตังเหมือนจะห้ามแต่สุดท้ายก็ไม่ห้ามพวกนั้นมันโคตรจะน่าหมั่นเขี้ยวเลยในสายตาของแทยง
มือหนาออกแรงบีบเค้นสะโพกมนที่เอาแต่บดเบียดเข้ามาหาเขามากขึ้นอย่างนึกหมั่นเขี้ยว
เข่ามนจะชันกับเบาะกำมะหยี่สีเทาก่อนที่กายบางจะโถมตัวเข้าหาร่างสูงจนแทบไม่เหลือช่องว่างใดๆระหว่างเรา
ริมฝีปากหนาไล้ไปตามผิวเนื้อเนียนก่อนจะขบเม้มดูดดึงสร้างรอยสีจางบนร่างกายของคนตัวเล็ก
ก่อนที่ลิ้นร้อนจะตวัดออกมาเลียยอดอกที่กำลังตั้งชูชันอยู่ภายใต้เสื้อยืดสีขาวตัวบางอย่างเชื้อเชิญ
คนตัวเล็กกระตุกเกร็งแทบจะทันทีเมื่อลิ้นร้อนสัมผัสกับยอดอกของเขาเนิบนาบแต่ทว่ากลับรุนแรงเกินกว่าที่เตนล์จะต้านทานไหว
มือบางจิกลงบนกลุ่มผมของคนเป็นพี่แทบจะทันทีที่ฟันคมออกแรงกัดเบาๆ
ความรู้สึกเสียวซ่านแผ่ไปทั่วทั้วร่างกายจนเตนล์เผลอครางออกมาเสียงแผ่ว
ลมหายใจร้อนเป่ารดไปทั่วร่างกายเมื่อจมูกโด่งเริ่มซุกซนอีกครั้ง
เสื้อยืดตัวบางถูกมือหนาเลิกขึ้นช้าๆจนเผยให้เห็นผิวขาวเนียนของคนเป็นน้องร่างสูงสูดดมเอากลิ่นหอมเฉพาะตัวของคนบนตักก่อนที่ริมฝีปากหนาจะเริ่มสร้างรอยสีสวยพวกนั้นอีกครั้งที่หน้าท้องแบนราบตรงหน้า
พร้อมกับที่เสื้อยืดแสนเกะกะตัวนั้นจะถูกถอดออกไป
มุมปากของคนตัวเป็นพี่กระตุกยิ้มแทบจะทันทีที่คนตัวเล็กหลุดเสียงของออกมาทุกครั้งที่เขาออกแรงขบเม้มและดูดดึงผิวขาวเนียนของเจ้าตัว
ฟันคมกัดที่ซิบกางเกงยีนส์ขายาวของคนน้องก่อนที่จะรูดมันลงช้าๆพร้อมกับใช้สายตาจับจ้องไปที่ใบหน้าแดงระเรื่อแสนน่ารักนั่น
เป็นจังหวะเดียวกับที่เตนล์ใช้สายตาปรือปรอยฉ่ำน้ำก้มลงมามองเขาเช่นกัน
เม็ดเหงื่อผุดพราวขึ้นเต็มกรอบหน้าเรียวยิ่งทำให้คนตัวเล็กดูเซ็กซี่มากขึ้นไปอีกเป็นเท่าตัว
ยิ่งริมฝีปากบางของอีกฝ่ายเผยอหอบหายใจมากเท่าไหร่มันยากเหลือเกินที่คนอย่างลีแทยงจะหยุดทุกอย่างไว้เพียงเท่านี้
“พี่หยุดไม่ได้แล้วนะคะ...”
ร่างสูงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบพร่าทั้งๆที่ยังไม่ผละริมฝีปากออกไปจากซิบกางเกงของคนตัวเล็กเลยสักนิด
สายตาคมก็เอาแต่จับจ้องใบหน้าหวานที่กำลังขึ้นสีเมื่อเขาพูดจบ สายตาเว้าวอนราวกับลูกหมาคู่นั้นมันทำให้เตนล์ใจอ่อนระทวยไปหมด
ไม่รู้ว่าเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือป่าวที่ทำให้แทยงเป็นแบบนี้ แต่ที่รู้ๆคือตอนนี้..
เตนล์เองก็หยุดมันไม่ได้แล้วเหมือนกัน
“แล้วใครบอกให้หยุดล่ะอ๊ะ!”
ใบหน้าหวานโน้มลงมาจนใบหน้าของทั้งคู่เฉียดกันไปเพียงแค่เพียงปลายจมูกก่อนจะเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
แต่ยังไม่ทันที่เตนล์จะได้เอ่ยจบประโยคดีเสียด้วยซ้ำคนตัวเล็กก็ต้องกระตุกเกร็งไปทั้งร่างเมื่อถูกแขนแกร่งโอบรอบเอวก่อนที่จะยกตัวเขาขึ้นพร้อมกับมืออีกข้างที่ดึงกางเกงของเขาให้มันล่นลงมาอยู่ที่หัวเข่า
เตนล์ใจเต้นระรัวทันทีเมื่อมือหนาสัมผัสกับตัวตนของเขาแผ่วเบา
“อื้อ..อ๊ะ..”
ทันทีที่ฝ่ามือร้อนกอบกุมรอบตัวตนของเขากายบางก็สั่นสะท้านพร้อมกับเม็ดเหงื่อที่เกาะพราวไปทั่วใบหน้าหวาน
ริมฝีปากบางที่เคยกัดเอาไว้เพื่อกลั้นเสียงครางน่าอายของตัวเองตอนนี้กลับต้องเผยอออกมากอบโกยอากาศเข้าไปเสียแล้ว
แต่ดูเหมือนทุกอย่างจะไม่ง่ายอย่างที่ใจคิด
แทยงที่จดจ้องกับท่าทางพวกนั้นก็รู้สึกว่าอีกคนน่ารังแกแค่ไหนในช่วงเวลาแบบนี้
ร่างสูงหยุดมือไว้เพียงแค่นั้นจนคนที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ต้องก้มหน้าลงมาใช้สายตาหวานฉ่ำน้ำคู่นั้นมองเขา
เตนล์ดูท่าจะทรมานไม่น้อยที่ถูกแกล้ง คนตัวเล็กเม้มปากแน่นเมื่อถูกเขาแกล้งแบบนั้น
คิ้วหนาเลิกขึ้นเล็กน้อยก่อนที่จะขยับหน้าเข้าไปใกล้คนเป็นน้องจนจมูกของเราทั้งสองคนสัมผัสกันแผ่วเบา
“ได้โปรด..”
ร่างบางเอ่ยขึ้นแผ่วเบาพร้อมกับมือบางที่เลื่อนลงไปตามแผงอกของร่างสูงช้าๆทั้งที่เราสองคนยังคงสบตากันภายใต้แสงสลัวที่ส่องเข้ามาภายในรถคันนี้
เตนล์ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอะไรดลใจให้เขาทำแบบนี้ทุกอย่างมันอยู่เหนือการควบคุมของเขาทั้งหมด
คนตัวเล็กรู้เพียงแค่ว่าเขาต้องการอีกฝ่ายมากที่สุด
“ช่วยน้องที..”
“พี่แทยง...”
สิ้นเสียงหวานมือบางก็ดึงชายเสื้อเชิ้ตของร่างสูงให้เลิกขึ้นก่อนจะถอดมันออกด้วยความรวดเร็ว
เตนล์แทบไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตัวเองจะทำอะไรแบบนี้
เขาแทบแยกไม่ออกด้วยซ้ำว่าระหว่างคนตรงหน้าหรือตัวเองกันแน่ที่เป็นฝ่ายเมา
ทันทีที่เสื้อเชิ้ตสีดำถูกถอดออกไปรอยสักตัวอักษรภาษาอังกฤษบนแผงอกที่เขาไม่เคยเห็นมันมาก่อนก็ปรากฏแก่กรอบสายตาทันทีพร้อมกับแผงอกและมัดกล้ามเนื้อที่บ่งบอกว่าอีกฝ่ายออกกำลังกายมาเป็นอย่างดีแน่นอน
T
ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่นก่อนที่จะเบนสายตาออกไปมองทางอื่น
แอบได้ยินเสียงร่างสูงขำเล็กน้อยที่เตนล์จะต้องสะดุ้งเมื่อแขนแกร่งถูกส่งมาโอบรอบเอวของเขาอีกครั้งพร้อมกับฝ่ามือที่ค่อยๆกอบกุมตัวตนของเขาอีกครั้งอย่างช้าๆ
เตนล์หลุดครางออกมาเป็นระยะๆเมื่ออีกคนไม่ได้เร่งจังหวะแต่กลับทำให้ทุกอย่างมันเนิบช้าแต่ทว่าหนักหน่วงจนรู้สึกเหมือนร่างกายจะแหลกสลายไปกับสัมผัสพวกนั้น
มือหนาขยับเข้าออกอยู่นานจนในที่สุดเขาก็ปล่อยออกมาจนมันเปรอะเปื้อนมือหนาเต็มไปหมด
เตนล์รู้สึกอับอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีอีกครั้งเมื่อลิ้นร้อนของร่างสูงตวัดออกมาเลียช้าๆ
“อ๊ะ!”
ในขณะที่กำลังจะส่งมือไปห้ามไม่ให้อีกฝ่ายทำแบบนั้นเตนล์ก็ต้องชะงักเมื่ออีกคนเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขาพร้อมกับรอยยิ้มราวกับลูกหมาแบบนั้นอีกแล้ว
ก่อนที่ร่างบางจะต้องสะดุ้งตัวเกร็งเมื่อนิ้วแกร่งถูกส่งเข้ามาในช่องทางด้านหลังโดยที่เขาไม่ได้ตั้งตัวเลยสักนิด
ความเจ็บแล่นไปทั่วทั้งช่วงล่างแต่กลับรู้สึกดีจนแทบบ้า
มือบางจิกลงบนไหล่หนาพร้อมกับที่เตนล์มุดหน้าลงกับซอกคอของร่างสูงทันที ถึงจะอย่างนั้นเตนล์ก็ยังต้องการมันอยู่ดี
ร่างบางครางกระเส่าแทบจะทันทีเมื่อนิ้วที่สองและสามเพิ่มเข้ามา
หน้าท้องแบนราบเกร็งไปหมดยามที่นิ้วแกร่งนั้นขยับเข้าออกจนคนเป็นพี่รับรู้ได้
มือหนาถูกส่งไปประคองกรอบหน้าเรียวก่อนที่จะกดจูบลงไปเพื่อทำให้เตนล์ผ่อนคลายลง
และดูเหมือนมันจะได้ผลดีซะด้วยเมื่อคนตัวเล็กกำลังขยับตามจังหวะการชักนำของเขา ในวินาทีนั้นเขาคิดว่ากล่องถุงยางมากมายที่อยู่ในรถคงไม่จำเป็นอีกต่อไปแล้ว
“Don’t be shy.”
สิ้นเสียงนุ่มทุ้มของแทยงที่เอ่ยกระซิบชิดริมฝีปาก
ใบหน้าหวานก็เชิดขึ้นช้าๆพร้อมกับดวงตากลมโตสองข้างที่กำลังหลับพริ้ม น้ำสีใสไหลรื้นลงมาอาบแก้มเนียนช้าๆทันที
เมื่อแขนแกร่งโอบรอบเอวและเริ่มจับสะโพกของเขาขยับขึ้นลงเนิบนาบแต่ทว่าหนักหน่วงรุนแรงเกินจะต้านทาน
ทุกจังหวะถูกชักนำโดยร่างสูงที่อยู่ด้านล่าง
สมองของเตนล์ขาวโพลนทันทีที่ตัวตนของอีกฝ่ายค่อยๆเข้ามาในร่างกาย
เสียงครางหวานหูของคนตัวเล็กดังขึ้นแทบจะทันทีที่แทยงเริ่มขยับมากขึ้น
ช่องทางสีสวยตอดรัดเขาจนจุกไปหมดแต่แทยงกลับชอบที่มันเป็นแบบนั้น จังหวะของเราทั้งสองคนค่อยๆสอดประสานกันจนทุกอย่างลงตัว
เสียงเนื้อกระทบกันเรียกให้ความต้องการพุ่งทะยานสูงขึ้นไปอีก
เม็ดเหงื่อผุดพรายขึ้นเต็มกรอบหน้าของทั้งคู่ยามที่ร่างกายสัมผัสกัน ช่องทางด้านหลังที่ค่อยๆกลืนกินตัวตนของแทยงเข้าไปด้วยจังหวะเนิบช้าเรียกเสียงครางต่ำจากร่างสูงได้เป็นอย่างดี
“อื้อ..พี่แทยง..อ๊ะ..”
ทุกครั้งที่สะโพกมนขย่มลงไปบนตัวตนของคนเป็นพี่
เตนล์รู้สึกเหมือนเขาจะแหลกสลายทุกครั้งไป คนตัวเล็กใช้สายตาปรือปรอยก้มหน้าลงไปมองคนที่อยู่ด้านล่างก่อนจะต้องใจสั่นระรัวเมื่อพบว่าอีกคนมองเขาอยู่ก่อนแล้ว
ริมฝีปากบางถูกจู่โจมโดยการบดขยี้อีกครั้ง พร้อมกับที่ร่างสูงสวนสะโพกเข้ามากระแทกจุดกระสันภายในจนเตนล์เผลอกัดปากของอีกฝ่ายอย่างแรง
แต่ดูเหมือนแทยงจะไม่สนใจมันเลยสักนิด
มือหนายังคงเคล้นคลึงสะโพกมนและขยับมันขึ้นลงอย่างเอาแต่ใจ ทุกส่วนในร่างกายของเตนล์มันดูดีจนยากจะห้ามใจที่จะให้หยุดอยู่แค่ที่ต้องการ
แขนแกร่งจัดการพลิกคนตัวเล็กให้มาอยู่ใต้ร่างก่อนจะกระแทกแกนกายลงไปหลายครั้งจนน้ำสีขาวขุ่นถูกฉีดพุ่งเข้าไปในร่างกายของร่างบางแล้วไหลย้อนกลับออกมาจนมันเปรอะเปื้อนเต็มไปหมด
แทยงรู้ว่าตัวเองเอาแต่ใจ
แต่ทำยังไงได้
ก็เตนล์น่ารังแกจริงๆนี่น่า
“ขะ..ขอให้พรุ่งนี้ไอ้พี่บ้านี่จำเรื่องคืนนี้ไม่ได้ด้วยเถอะ”
“อื้อ!”