CUT SCENE
jaedo
Rate : 15+
; แจฮยอนปีนเกลียวครั้งที่ 9
“อ๊ะ! จะ..แจ”
สิ้นเสียงทุ้มแจฮยอนก็กดจมูกลงบนลาดไหล่บางก่อนจะใช้ฟันคมขบกัดเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว
มือหนาถูกส่งไปขยับขาที่กำลังชันอยู่ของอีกคนให้ขยับออกแล้วแทรกตัวเบียดร่างกายกำยำเข้าไปจนส่วนล่างของโดยองแนบไปกับหน้าท้องแกร่งเต็มๆ
“ที่พูดมากก็เพราะพี่ดื้อไงครับ”
“ระ..เราไม่ดื้อ!
ฮื่อ!”
แจฮยอนผละใบหน้าออกมาจ้องตาปรือปรอยของอีกฝ่าย
ริมฝีปากบางยื่นออกมาก่อนจะเอ่ยเถียงเสียงแผ่ว
พอเห็นท่าทางแบบนั้นแจฮยอนก็นึกเอ็นดูอีกฝ่ายที่ชอบทำท่าทางน่ารักมายั่วกันอยู่เรื่อย
มือหนาข้างที่ไม่ได้จับขาเรียวอยู่เลื่อนไปบีบเค้นสะโพกมนอย่างแรงจนโดยองตัวเกร็ง
“ไม่ดื้อแล้วเถียงทำไมครับ?”
“อะ..อื้อ”
ริมฝีปากหนากดลงบนลำคอระหงส์อีกครั้งก่อนจะเลื่อนลงมาแถวหน้าอกพลางออกแรงดูดดึงผิวเนียนของอีกฝ่ายจนขึ้นสีจาง
มือของโดยองที่ยันไว้อยู่ด้านหลังจิกเล็บลงบนพื้นเคาน์เตอร์เมื่อริมฝีปากของแจฮยอนเริ่มเคลื่อนไปตามแผ่นอกของเขาพร้อมกับดูดดึงสร้างรอยรักสีสวยอีกครั้ง
ใบหน้าหวานเชิดขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อแจฮยอนเริ่มอยู่ไม่สุข
มือข้างหนึ่งของร่างสูงสอดเข้าไปใต้เสื้อตัวบางก่อนจะวนลูบหน้าท้องแบนราบของโดยองพลางขย้ำมันเบาๆ
มือเล็กขยับเลื่อนไปชนกับกล่องใส่ผลไม้ที่เปิดฝาทิ้งเอาไว้ ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกับที่แขนแกร่งโอบเอวของเขาแล้วดึงลงมาจากเคาน์เตอร์ด้วยความรวดเร็วพอดี
พรึ่บ!
“อ๊ะ!”
โดยองหล่นลงมาจากเคาน์เตอร์พลันล้มทับบนตัวแจฮยอนทันทีพร้อมกับกล่องพลาสติกที่มือบางปัดไปโดน
ผลไม้มากมายหล่นเกลื่อนกลาดเต็มพื้น โดยองผงกหัวขึ้นพลางใช้สายตาปรือปรอยก้มลงไปมองหน้าคนที่อยู่ใต้ร่างของเขา
แจฮยอนกดยิ้มที่มุมปากแขนแกร่งดันตัวเองขึ้นก่อนมือหนาจะส่งมาโอบรอบคอของคนพี่แล้วโน้มใบหน้าหวานลงมาใกล้
ริมฝีปากร้อนของแจฮยอนบดขยี้บนกลีบปากสีชมพูฉ่ำน้ำจนโดยองครางเสียงอื้ออึงในลำคออย่างห้ามไม่อยู่
เสียงหอบหายใจของโดยองยามที่เขาละใบหน้าออกมามันช่างดูเซ็กซี่และยั่วยวนเหลือเกิน
ปากบางที่เผยอหอบหายใจหนักจนลมร้อนปนกลิ่นแอลกอฮอล์เป่ารดใบหน้าของเขาจนแจฮยอนแทบคลั่ง
แขนแกร่งผลักอีกคนให้ล้มลงมาอยู่ใต้ร่างก่อนที่แจฮยอนจะขึ้นไปคร่อมบนตัวอีกฝ่ายแทน
นิ้วแกร่งเกี่ยวกวัดเอาเสื้อตัวบางที่โดยองใส่อยู่ให้มันเลิกขึ้นก่อนจะดึงออกจากตัวของอีกคนจนหน้าท้องขาวเนียนปรากฏแก่สายตา
เรียวริ้วตวัดเลียริมฝีปากแห้งผากของตัวเอง พลางมองใบหน้าหวานที่กำลังแดงระเรื่อแถมสายตาของอีกฝ่ายก็ปรือปรอยหยาดเยิ้มไปหมด
“ผมชักจะหิวขึ้นมาแล้วสิ”
แจฮยอนโน้มหน้าไปใกล้อีกคนก่อนจะกระซิบเสียงพร่า
ลิ้นร้อนตวัดออกมาเลียใบหูจนโดยองบิดเร่าเบนหน้าหนีสายตาคมของอีกฝ่าย กลิ่นกายของแจฮยอนยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของร่างบางขึ้นไปอีก
มันไม่ได้รู้สึกเหม็นเหงื่อเลยสักนิดทั้งที่อีกฝ่ายพึ่งซ้อมกีฬามาแท้ๆ กลับกันมันช่างหอมขึ้นมาอย่างน่าประหลาด
จนโดยองที่ได้กลิ่นถึงกับร้อนวูบวาบไปหมดยิ่งเม็ดเหงื่อจากอีกฝ่ายสัมผัสเข้ากับร่างกายของเขาโดยองก็แทบจะทนไม่ไหว
กายบางบิดเร่าเมื่อลิ้นของแจฮยอนเริ่มไล้เลียต่ำลงมาอีกครั้ง
“อยากกินผลไม้”
แจฮยอนผละใบหน้าคมคายออกไปจ้องอีกฝ่ายที่กำลังหอบหายใจหนักเพราะความเสียว
มือหนาเอื้อมไปหยิบลูกเชอร์รี่กับลูกบลูเบอร์รี่ที่หล่นอยู่ใกล้ๆขึ้นมาก่อนจะวางเรียงบนตัวของโดยองตั้งแต่แผ่นอกขาวเนียนลงมาจนถึงหน้าท้องแบนราบ
“กินมันบนตัวพี่”
“ฮื่อจะ..แจ อ๊ะ..”
ริมฝีปากหนาอ้าออกก่อนจะงับเอาลูกเชอร์รี่สีแดงสดบนยอดอกของอีกฝ่าย
ลิ้นร้อนตวัดเลียกอบโกยเอาความหวานของผิวเนื้อเนียนขึ้นมาด้วย จนโดยองครางฮื่อในลำคอแอ่นอกรับตามแรงดูดดึงของอีกฝ่าย
ใบหน้าคมคายที่เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อเคลื่อนลงมาอีกครั้งจนมาหยุดอยู่ที่ลูกบลูเบอร์รี่สีเข้ม
ฟันคมขบกัดมันจนน้ำสีม่วงไหลเยิ้มออกมาเปื้อนหน้าท้องของโดยองพร้อมกับผิวเนียนที่ขึ้นรอยเขี้ยวของร่างสูง
แจฮยอนหัวเราะในลำคออย่างเจ้าเล่ห์เมื่อโดยองครางเสียงหวานเพราะรู้สึกเสียวจนมวนท้องไปหมด
ลูกมัลเบอร์รี่สีเข้มที่แจฮยอนเอื้อมไปหยิบมันมาถูกคาบเอาไว้
ร่างสูงนึกสนุกอยากแกล้งปลุกเร้าอีกคนให้มากกว่านี้เลยตัดสินใจกดริมฝีปากลงกับหน้าท้องบางอีกครั้งพลางใช้ลูกมัลเบอร์รี่ที่คาบอยู่ไล้ไปตามผิวเนียนอย่างอ่อยอิ่งจนโดยองแอ่นสะโพกขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่
“ยะ..อย่าแกล้ง..”
น้ำสีม่วงของลูกมัลเบอรี่ไหลเยิ้มออกมาเปื้อนตามผิวเนียนที่ริมฝีปากร้อนลากผ่าน
เสียงหอบหายในหนักหน่วงพร้อมกับประโยคห้ามปราบจากคนใต้ร่างยิ่งทำให้แจฮยอนพึงพอใจ
เสียงขบเคี้ยวผลไม้ในปากของร่างสูงทำให้โดยองปวดหนึบทั่วทั้งส่วนล่างไปหมด มือบางยกขึ้นมาคล้องคออีกฝ่ายไว้ก่อนจะจิกเล็บลงกับแผ่นหลังของแจฮยอนแล้วครูดลงเพื่อระบายอารมณ์
“ใครแกล้งครับ หื้ม?”
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์บนมุมปากของร่างสูงทำให้โดยองรู้สึกอ่อนระทวยไปหมด
มือหนาหยิบลูกสตรอว์เบอร์รี่สีแดงสดมาชูขึ้นเหนือจมูกโด่งรั้นของอีกฝ่าย
โดยองที่โดนปลุกเร้าอารมณ์หาที่ระบายไม่ได้เพราะอีกคนนั่งคร่อมกักตัวเขาเอาไว้แบบนี้
ร่างบางเลยตัดสินใจผงกหัวขึ้นมาใช้ลิ้นตวัดเลียลูกสตรอว์เบอร์รี่ที่แจฮยอนถือเอาไว้จนมันชุ่มฉ่ำก่อนที่ฟันซี่เล็กจะงับเอาผลไม้สีหวานเข้าปาก
“หึ”
แจฮยอนมองริมฝีปากเล็กฉ่ำน้ำที่กำลังค่อยๆเคี้ยวผลไม้สีหวาน
และในที่สุดก็เป็นเขาเองนั่นแหละที่ทนไม่ไหว พุ่งไปประกบปากกับอีกฝ่ายอย่างแรง
เรียวลิ้นตวัดเอาเนื้อสตรอว์เบอร์รี่ที่อยู่ในปากของร่างบางมากินอย่างเอร็ดอร่อย คิมโดยองเชิดหน้าขึ้นรับจูบร้อนแรงที่เหมือนกำลังจะบดขยี้เขาให้แหลกสลายลงตรงนี้
ร่างกายสั่นสะท้านอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อแจฮยอนใช้นิ้วเขี่ยติ่งไตของเขาจนมันแข็งสู้
มือหนาขย้ำยอดอกนุ่มอย่างหมั่นเขี้ยวจนเกิดรอยแดง ความหวานจากผลไม้แผ่ซ่านในโพรงปากที่กำลังแลกลิ้นกันอย่างหนักหน่วง
“อะ..อื้อ!”
แจฮยอนผละใบหน้าออกไปเพียงเล็กน้อยเพื่อให้โดยองหอบหายใจ พร้อมกับที่ร่างสูงเองก็ค่อยๆถอดเสื้อบาสที่ตนสวมใสอยู่ออกอย่างช้าๆ
จนโดยองทนไม่ไหวมือบางส่งไปดึงเสื้อถอดออกให้อีกฝ่ายอย่างรวดเร็วจนแจฮยอนหัวเราะ
“รีบหรือไงครับ”
“ก็แจช้า ฮื่อ! ตะ..ตรงนั้น มะ..อย่า”
โดยองร้องเสียงหลงออกมาไม่เป็นภาษาเมื่อมือของแจฮยอนเลื่อนลงไปจับส่วนล่างของเขาที่กำลังแข็งขืน
กายบางบิดเร่าเมื่อแจฮยอนดึงกางเกงขาสั้นของเขาออกช้าๆแล้วแตะลงบนส่วนนั้นพลางใช้นิ้วบีบเค้นมันเบาๆก่อนจะคลายออก
“จะ..แจมะ..ไม่ไหวแล้ว
มะ..มันร้อน ฮึก!”
เม็ดเหงื่อผุดพรายขึ้นเต็มกรอบหน้าหวาน ริมฝีปากบางฉ่ำน้ำขบเม้มกันจนห้อเลือด
แจฮยอนที่เห็นว่าอีกฝ่ายจะทนไม่ไหวแล้วถ้าขืนเขายังแกล้งต่อไปแบบนี้ นิ้วแกร่งถูกสอดเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มด้านหลังของอีกคนก่อนจะขยับเพียงเล็กน้อย
แต่ดูเหมือนว่าโดยองจะไม่ไหว ร่างบางนิ่วหน้าและรู้สึกว่าเขาต้องการมันมากกว่านี้
ร่างสูงละมือออกมาก่อนจะถอดกางเกงของตัวเองทันที
แกนกายใหญ่ผงาดขึ้นอย่างรู้งาน เสียงหวีดครางของโดยองดังขึ้นทันทีที่แจฮยอนขยับสะโพกมนของอีกฝ่ายก่อนจะสอดใส่แกนกายใหญ่ยักษ์ของเขาเข้าไปในช่องทางด้านหลังที่ตอดรัดจนปวดหนึบไปหมด
แจฮยอนแช่มันค้างไว้ยังไม่ยอมขยับเข้าออกอย่างที่ใจคิดเมื่อโดยองยังเอาแต่เกร็งตัวอยู่แบบนี้
ร่างสูงโน้มหน้าไปบดจูบอีกคนที่ตอนนี้น้ำตาไหลอาบแก้มเพราะความเสียว
โดยองตอบรับอีกฝ่ายอย่างเงอะงะ ลิ้นร้อนถูกส่งเข้ามาครูดตามฟันขาวก่อนจะเกี่ยวกวัดเอาลิ้นเล็กของอีกฝ่ายมาดูดดึงตักตวงความหอมหวานเข้าสู่ร่างกายของตน
แจฮยอนเริ่มขยับสะโพกทันทีเมื่อช่องทางด้านหลังของโดยองเริ่มคลายตัว
เสียงครางหวานหูดังขึ้นทุกขณะที่เขาขยับเข้าออกตามจังหวะการจูบที่เร่าร้อนและหนักหน่วงขึ้นทุกครา
เสียงหอบหายใจเล็ดลอดผ่านออกมาจากริมฝีปากของทั้งคู่เองก็ดังไม่แพ้กัน กลิ่นกายหอมของโดยองลอยตลบอบอวนทั่วห้องจนแจฮยอนชักจะติดใจ
“หอม”
“งื้อ..”
จมูกโด่งเลื่อนลงมาซุกไซ้ซอกคอก่อนจะสูดดมเสียเต็มปอด
โดยองหันหน้าหนีไปอีกทางเพราะน้ำเสียงแหบแห้งที่แสนจะนุ่มทุ้มกระซิบแผ่วเบาจนเขาเขินไปหมด
พร้อมกับส่วนล่างที่ยังขยับเคลื่อนไหวเป็นจังหวะเนิบนาบแต่เนิ่นนานจนเหมือนจะหลอมรวมกันเป็นหนึ่ง
แจฮยอนกระแทกแกนกายลงจุดกระสันภายในจนโดยองครางหวีดขึ้นมาเบาๆพร้อมกับสะโพกมนที่แอ่นรับเขาจนลอยจากพื้นก่อนที่น้ำรักสีขาวขุ่นจะฉีดพุ่งเข้าไปในร่างกายของโดยองจนอุ่นวาบไปหมด
หลังจากนั้นแกนกายของร่างบางเองก็ปลดปล่อยออกมาช้าๆจนเปื้อนหน้าท้องแกร่งไปด้วยเช่นกัน
แจฮยอนฉีกยิ้มบางเบาก่อนจะกดริมฝีปากลงกับกลีบปากบางของโดยองแผ่วเบาแล้วเอ่ยกระซิบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนที่ทำเอาหัวใจสั่นไหวขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่
“ทีนี้ก็อย่าดื้ออีกนะครับพี่โดยอง”
“ผมเป็นห่วง”
กลับไปเม้นท์ในเด็กดีให้เราหน่อยน้า คนดี ;3;
